| | Печать | |
Джукъла, достум, къатты демий, джат топракъта,
Озь джуртунъ джокъ, болса да – шай бек узакъта…
Джукъла, джатнынъ той сесине баш къалдырмай,
Баарине, бульбулине ич алдырмай…
Бир кунь келип, бу думанлар котерильсе…
Юджелерден барымызгъа сес берильсе…
Сен де уян «Алла! Алла! …» чынълагъанда,
Фериштелер якъынлардан тынълагъанда…
Силь козюнъни, джигитлердий, атлан, къушан!
Джылдызлардан анъла энди: бек якъын танъ…
Тувушны тут, сонъ, джуртунъа юзь чевирип,
Къыл намазынъ, топрагъына бетинъ сюрип…
Нафилени бек узатмай, джолунъа тюш,
Джуртта буюк ибадетинъ иджра тиюш…
Виран койлер, басыкъ уйлер темелинден,
Шифа алып «ольмез умют» сагъ элинден,
Бизлер энди джурт севдасы башымызда,
Чевре къардаш, алчакъ душман къаршымызда…
Бахт янълышын тюзельтмеге тургъанмыздыр.
Чюрюк джерге «Хакъ» деп аякъ ургъанмыздыр.
О вакъыт да мезарынъны бегенмесенъ,
«Дегенимдай олалмадым, языкъ» десенъ,
Джурь согъушлар мейданыны джаяв, атлы,
Бир олюм сеч, ол бир даа татлы, татлы…
Будапешт,
1917 с. декабрь